Ortalığı sarsan her kitapta yaşadığım hayal kırıklığını yaşayacağımı sanarak başladım #Fi 'ye... Ama o da ne!?! Ülkemin giderek kültürsüzleşmesine ciddi anlamda kafayı taktığım bu günlerde öyle iyi geldi ki bu kitap terapi niyetine okudum belki bu sefer "umut" kazanır diye... Henüz her şey ortada bir an önce Çi 'ye geçip gelişmeleri yakalamalıyım...
Ama bahsetmeden geçemeyeceğim okuyanlar ne düşündü bilmem ancak ben "Duru"lardan nefret ediyorum!!! Günlük hayatımızda o kadar çoklar ki... Evrenin onlara sunduğu güzellikleri çarçur edip şımarıkça dünyanın kendi çevresinde döndüklerini sananlar çevrelerinde yaşanan her olayı kendine etkisiyle yorumlayan pis benciller... Deniz gibi tanrısal bir yaratığın onda ne bulduğunu anlamak çok zor... Ben Özge gibilerini seviyorum güzelliğinin farkında ama bununla yetinmeyen, idealist,yapmak istediklerine tutkuyla bağlı, hislerinin en yoğun olduğu anlarda bile aklını kullanan sevilesi kadınlar Özgeler :) hatta ilerleyen kitaplardan umudum Deniz'le Özge'nin bir araya gelip tüm ülkeyi değiştirecek güçlerini beraberce kullanmaları... Hatta bir zahmet kitaptan çıkıp ülkemizde hayat bulmaları ancak onların gücünde birileri bu yozlaşmayı tersine çevirebilir çünkü... Hayal işte ☺️ ne de olsa bu kitabın sadece inanılmaz tarafları gerçek...
Okurken dinlemek üzerine kitapta da adı geçen müzik önerim ise:
Adagio for String / Samuel Barber
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder